Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia” (Dz. 299)
Pan Jezus podał również racje, dla których żąda ustanowienia tego święta
Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia Mojego, zginą na wieki. Sekretarko Mojego miłosierdzia, pisz, mów duszom o tym wielkim miłosierdziu Moim, bo blisko jest dzień straszliwy, dzień Mojej sprawiedliwości.(Dz.965)
Święto Miłosierdzia ma być nie tylko dniem szczególnej czci Boga w tej tajemnicy, ale także ma być dniem łaski dla wszystkich ludzi, a zwłaszcza ratunkiem dla grzeszników. Wielkość tego święta ukazują obietnice Pana Jezusa.
W dniu tym otwarte są wnętrzności Miłosierdzia Mojego.
Która dusza przystąpi do Spowiedzi i Komunii Świętej – dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar.
W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski.
Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat.
Całe morze łask wylewam na dusze, które zbliżają się do źródła Miłosierdzia Mojego.
Zupełne odpuszczenie win i kar to łaska, jaką możemy otrzymać tylko w sakramencie chrztu świętego.
W obietnicy Pana Jezusa przekazanej przez św. Siostrę Faustynę, związana jest ona także z Komunia świętą przyjętą w święto Miłosierdzia
Aby dostąpić tej łaski trzeba wcześniej dobrze odprawić spowiedź świętą, nie mieć żadnego przywiązania do grzechu, oraz spełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, tzn. pobudzać w sobie ufność wobec Boga (pragnienie pełnienia Jego świętej woli) i spełniać akty miłosierdzia wobec bliźnich z miłości do Jezusa przez czyn, słowo lub modlitwę.