101. W jakim sensie całe życie Chrystusa jest misterium? 512-521, 561-562

Całe życie Chrystusa było Objawieniem: to, co było widzialne w ziemskim życiu Jezusa, prowadziło do niewidzialnego misterium Jego synostwa Bożego: „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14,9). Ponadto, jeśli nawet zbawienie przyszło do nas przez Krzyż i Zmartwychwstanie, całe życie Chrystusa było misterium Odkupienia, ponieważ wszystko, co Jezus uczynił, powiedział i wycierpiał miało na celu przywrócenie człowieka upadłego do jego pierwotnego powołania dziecka Bożego.

102. Jakie były przygotowania do misteriów Jezusa? 522-524

Bóg przygotowywał przyjście Syna Bożego w ciągu wieków. Kościół aktualizuje to oczekiwanie celebrując liturgię Adwentu. Oprócz mrocznego oczekiwania w sercach pogan, Bóg przygotowywał przyjście swojego Syna przez Stare Przymierze, aż do Jana Chrzciciela, ostatniego i największego z proroków.

103. Czego naucza Ewangelia o misteriach narodzenia i dziecięctwa Jezusa? 525-530, 563-564

Na Boże Narodzenie chwała nieba objawia się w słabości dziecka; obrzezanie Jezusa jest znakiem włączenia Go do ludu izraelskiego i figurą naszego chrztu; Objawienie (Epifania) jest ukazaniem się Jezusa jako Mesjasza Izraela wszystkim narodom; w Ofiarowaniu w świątyni wraz z Symeonem i Anną cały oczekujący Izrael wychodzi na spotkanie swego Zbawcy; ucieczka do Egiptu i rzeź niewiniątek zwiastują, że całe życie Chrystusa będzie naznaczone prześladowaniem; Jego powrót z Egiptu przypomina wydarzenia Wyjścia i przedstawia Jezusa jako ostatecznego wyzwoliciela.

104. Jaką naukę przekazuje nam ukryte życie Jezusa w Nazarecie? 533-534, 564

Podczas życia ukrytego w Nazarecie Jezus dzielił sytuację większości ludzi. Pozwala ono każdemu człowiekowi jednoczyć się z Chrystusem poprzez najbardziej zwyczajne drogi życia, wypełnione modlitwą, prostotą, pracą, życia rodzinnego. Poddanie się swojej Matce, Maryi, i Józefowi, domniemanemu ojcu, jest obrazem Jego synowskiego posłuszeństwa Ojcu Niebieskiemu. Maryja i Józef przyjmują w wierze tajemnicę Jezusa, nie zawsze ją pojmując.

105. Dlaczego Jezus przyjmuje od Jana „chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów” (Łk 3,3)? 535-537, 565

Aby dać początek swemu życiu publicznemu i uprzedzić „chrzest” swojej krwawej śmierci: On, który jest „Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata” (J 1,29), sam będąc bez grzechu, pozwala zaliczyć się do grzeszników. Ojciec ogłasza: „Ten jest mój Syn umiłowany” (Mt 3,17) i Duch przychodzi „spocząć” na Nim. Chrzest Jezusa jest figurą naszego chrztu.

/źródło: Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego/