Czasem jednak i Jezusa się boimy, czujemy się niegodni spotkania z Bogiem Wcielonym. Dlatego Jezus stawia nam swoją Matkę. W sposób naturalny domyślamy się, że matka nas nie odrzuci. Kiedy zaś do Niej przyjdziemy, Maryja przekonuje nas o łaskawości i dobroci swego Syna.

Panno wierna!

Kto może o sobie powiedzieć, że przez całe życie był do końca wierny Bogu? Niestety nikt z nas. Małe niewierności są w naszym życiu na porządku dziennym.

Marzenia o wielkości, lenistwo, słabość odrywają nas od wypełniania naszego powołania. Maryja zaś nigdy, nawet myślą, nie odstąpiła od Boga, od swojego powołania. Nie rozumiała wszystkiego, ale zawsze z całej duszy szła za Bogiem. W czasie wielkiej ciemności duchowej, kiedy Jej Syn leżał w grobie, jedynie Ona zachowała wiarę, że w jakiś sposób powróci. Ona przeniosła wiarę Kościoła przez otchłań zła i śmierci.

Zwierciadło sprawiedliwości!

Zwierciadło w sposób perfekcyjny, bez żadnych zniekształceń, odbija rzeczywistość. Stąd bierze się to porównanie Maryi jako zwierciadła sprawiedliwości.

W Niej bowiem możemy dokładnie przejrzeć się i zobaczyć kim jesteśmy. Widzimy, gdzie w naszym życiu jest obecna łaska Boża, a gdzie jeszcze brak nam sprawiedliwości, gdzie nasza miłość jest jeszcze niewystarczająca. Dodatkowo ważne jest, że prawda, którą zobaczymy w tym zwierciadle nie zniszczy nas, ale raczej będzie inspirowała do dobra, powodowała chęć stania się lepszym.

Stolico Mądrości!

Przedwieczna Mądrość, której nie pojął żaden z władców tego świata, zdecydowała się przyjść na ten świat w najbardziej pokorny sposób – przez niewinną kobietę.

Maryja stała się w ten sposób tronem, stolicą Mądrości. Sama czerpie z Niej swą mądrość i dalej dzieli się Nią ze swymi dziećmi. Każdemu, kto szuka mądrości pokazuje, gdzie można ją znaleźć. Zagubionemu wskazuje drogę powrotu. Głupcowi ukazuje wyjście z błędu. Nieuczonemu otwiera podwoje wiedzy. Filozofowi pomaga dostrzec istotę prawdy. Każdego chce doprowadzić do mądrości, do widzenia Boga.

Przyczyno naszej radości!

Kiedy człowiek staje się naprawdę szczęśliwy? Wtedy, gdy najgłębsze pragnienia jego duszy zostają wypełnione. Właśnie Maryja jest człowiekiem, który jest w pełni spełniony.

Z duszą i ciałem, cała przebywa w Bogu, jest wypełniona Bogiem. Widząc ją, wiemy do czego dążymy; wiemy, że kiedyś skończy się nasz trud wędrówki; wiemy, że warto się starać, próbować ciągle na nowo, nie rezygnować. Widząc Maryję, wiemy, że życie w pełni, życie spełnione jest możliwe. I to możliwe dla nas, bo Ona jest zapowiedzią tego, kim mamy się stać.