Źródło poniższych rozważań: https://stacja7.pl/wiara/52-furtki-do-nieba/
Matko nieskalana!
Każdy z nas rodzi się ze zmazą grzechu pierworodnego. Natura ludzka została skalana grzechem i od tego momentu człowiek tutaj na ziemi będzie miał skłonność do grzechu.
Jednak Bóg w cudowny sposób uchronił od tego dziedzictwa Maryję. Ona była pierwszą, która odczuła na sobie skutki przyszłej odkupieńczej śmierci swego Syna na krzyżu. Bóg w ten sposób przygotował swemu Synowi godne mieszkanie. Maryja ze swej strony całym sercem odpowiedziała na ten przywilej i nigdy nie zgrzeszyła, nigdy nie sprzeciwiła się Bożej woli.
Matko najczystsza!
Mówiąc o czystości, najczęściej odnosimy ją do sfery seksualnej. I jest to oczywiście słuszne. Jednak istnieje jeszcze sfera dużo głębiej ukryta w człowieku, sfera motywacji i intencji. I do niej także powinniśmy odnosić cnotę czystości.
Czasem na zewnątrz wydaje się, że człowiek jest prawy, ale jego motywacje są nieczyste. Mówimy wtedy o hipokryzji. Maryja nigdy tak nie żyła. Była w pełni przejrzysta. Co w sercu, to także na twarzy, ustach i w jej gestach. Dlatego tak wielkie wzbudza w nas zaufanie. Wiemy, że nigdy nas nie oszuka.
Matko dziewicza!
Dziewica zostaje matką. Jest to jedyny taki przypadek w historii ludzkości. Cud! Poczęcie dokonało się bez udziału męża.
A jednak dziecko okazuje się prawdziwym człowiekiem, nie półbogiem. Maryja daje prawdziwe człowieczeństwo Synowi Bożemu. Kształtuje się ono powoli w łonie matki, tak jak każdego z nas. Maryja to prawdziwa matka, a zarazem dziewica. Bóg pokazał w ten sposób, że ten, który narodził się, jest Jego Synem, a zarazem jest w pełni człowiekiem. Bóg chciał stać się jednym z nas, nadał człowieczeństwu wielką godność.
Matko nienaruszona!
Zwracając się do Maryi tym tytułem, wyrażamy prawdę o tym, że przez całe życie pozostała dziewicą. Tak było przed, w trakcie oraz po narodzeniu Chrystusa.
Całe swoje życie przeżyła niezmieniona, była taka, jaką od początku stworzył ją Bóg. Było to cudowne działanie łaski Bożej. Dlaczego tak się stało? Bóg pokazał w ten sposób, że Ona w pełni była Mu oddana, zachowana dla Niego. Jest to powołanie niezrozumiałe dla wielu, lecz także wielu chce Maryję w tym naśladować – w pełni oddać swe życie Bogu.
Matko Najmilsza!
Każdy z nas skażony jest grzechem. Grzech nie ominął także naszych ziemskich rodziców. Dlatego oni też czasem popełniają błędy, czasem wyrządzają nam krzywdę, nie umieją do końca i doskonale kochać swoich dzieci.
Istnieje jednak matka, która potrafi kochać w pełni, która do końca rozumie, wysłucha, która zawsze z całego serca chce naszego dobra i szczęścia. Ponadto chce ona naprawiać nasze relacje z rodzicami i pomagać nam, byśmy także my umieli kochać nasze dzieci, naszych podopiecznych. Maryja to matka najmilsza.
Matko Przedziwna!
Cóż przedziwnego jest w macierzyństwie Maryi? Co nas w nim zaskakuje? Jej cicha, ale jakże pewna obecność.
Możemy przez długi czas o Niej nie myśleć, nawet zupełnie o Niej zapomnieć, a Ona mimo to będzie nad nami czuwała. Wielu marnotrawnych synów, którzy po długim czasie nieprawości wrócili do Pana Boga, opowiadało, że to właśnie Maryja towarzyszyła im przez cały czas. Nawet w największym oddaleniu od Boga, w głębi duszy byli przekonani, że Ona ciągle czuwa nad nimi, a w momencie ich otwarcia na łaskę, przyprowadziła ich na powrót do Boga. Na tym właśnie polega to przedziwne macierzyństwo Maryi.